SON NEFES
Üç yüz altmýþ beþin bu son nefesi,
Yirmi dördü öptü akrep yelkovan…
Kirlenmiþ sakalý devrilmiþ fesi,
Elinde asasý yüz göz kan revan…
Günlerin kilidi kanlý zorbada,
Sermaye kasada ölü torbada,
Acýlar piþiyor yaðsýz çorbada,
Yoksulluk diz boyu hukuksuz divan…
Çekip gidiyorsun dön tut merceði,
Ayak izlerinde gör tüm gerçeði,
Soluyor doðanýn gülü çiçeði,
Dünya kime çöldür kime þadýrvan…
Doðduðu topraktan kaçýyor canlar,
Umuda yelkeni açýyor canlar,
Yolda candan parça saçýyor canlar,
Dertler tokmak oldu gönüller havan…
Cantekin der; al git derdi heybende,
Savaþlar açlýklar kaldý cübbende,
Takvim mutluluk ver yeni þubende,
Barýþý sevgiyi yüklensin kervan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.