KÂHTA TARİHİ

Efil efil yeller esti Nemrut’tan,
Ýzler kaldý kanla geçen zamandan…
Tarih aðlar kýlýç tüfek baruttan,
Haramiler çýkmaz yoksul harmandan…

Nice zorba kan akýttý topraða,
Ateþ verdi kerpiç dama çardaða,
Dal kýrýldý hüzün düþtü yapraða,
Canlar yandý nefret kusan fermandan…

Topraðýndan koparýldý fidanlar,
Kelle aldý kuytu yerler zindanlar,
Kurban oldu mala mülke vicdanlar,
Zulüm kesti tüm bedeni dermandan…

Kan aðladý üç beþ kýlýç artýðý,
Kin nefretti kalan ömrün katýðý,
Çalýp çýrpmak haramzade mantýðý,
Göz kör haktan kulak saðýr âmândan…

Cantekin der; döndüm baktým geriye,
Kemiklere toprak olmuþ deriye,
Zulüm çarký sanki takmýþ seriye,
Kan gözyaþý figan çýkar kemandan…

Sosyal Medyada Paylaşın: