Bir Dal Yalnızlık
Kendi çukurumda boðuluyorum
Týpký göklerde gizlenen bulutlarýn
yaðmur damlalarýyla hüzünlerini belli edebilmeleri misali
Ve kollarýmý açtým,
Sadece rüzgarýn kucaklayacaðýný diledim
Karardý gözlerim zihnimde
Acýlarý sulayan bakýþlarýmýn esiri oldum
Yutkunarak makam-ý sükuta,
Kalemimi gözüme deðil, kaðýda dökmeye karar verdim
Çok þeyler duydum lakin sýr vermedim
Sevdalý dudaklardan dökülen sayýsýz türküler dinledim
Ýnsanlar terk ederken inim inim inledim
Bu kahrý, bu çileyi tekrar çekebilir miyim?
Gel ve beni benden götür
Yanýndayken ne kökümü taþ keser, ne de boynum kýsalýr
Sen varken gövdem ebedi kalýr
Yeter ki yaþamamý sen dile
Yanýnda huzur bulur gölgem, rüzgar ise temennâ çakar
Çekilmez bir haldýr yalnýzlýk, çaresi kiþinin kendisidir
Görmüyor musun, ihtiyacým var sana
Tutanacak bir dal yalnýzlýk...
05.08.2016 (Ýstanbul, Fatih) 01:25
Hande Ortay (handeortay)
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.