EL SALLIYOR MAZİ ARKAMDAN GÜLEREK.

Ben roman yazamam.
Kýyamam insanlarýn göz yaþlarýna.
Kýyamam okurken aðlayan ruhlarýna.
Bilirim damla damla iner kelimeler satýrlara.
Bilirim her hayat an’ý acý bir mýsra.
Okurken bile içindeyim sanki,
O engin derin ruhlar çeker beni kendine.
Ve,
bitirdiðimde bile unutamam anlatýrým kaç kez,
düþünürken !
Her hayat bir roman.
Her an bir ders alabilene...
Ben roman yazamam.
Kýyamam insanlarýn yüreklerine.
Öyle zorluklara dayanmýþým ki,
þaþýyorum bazen.
Nasýl dayanmýþým bunlara diye!
Katlanýrken güçleniyormuþ insan,
tahammül ya bizi eden adam;
Þimdi el sallýyor bana arkamdan,
koskoca mazi gülerek.
Oysa ben hep aðlýyordum,
her acýnýn koynunda,
ölüp ölüp dirilerek.
...
Nigâr Güler.
14/01/2017
Sosyal Medyada Paylaşın: