Þiirin ben oldum. Þairim sen ! Hasrette kayboldum. Seni beklerken. Sabrým yolum oldu. Çiçeklerle bezenmiþ, basmadým bastýrmadým üzerine! Sen benim Nur’umdun. Eridi yüregim. O simsiyah yakýcý gözlerinle. Ulaþtým ruhuna ! ’Aþk’ oldum sana. Beraber yandýk ’BÝZ’ Beraber aðladýk her gece ! Soðuk odalarda yapayalnýz ikimiz. Ölüm yokladý bir an da caný. Tutamadým ki senin elini? Sokuldum gecemin koynuna. Sýmsýký sarýlýp hayaline; Kahrettim ! Derindi ahým duyamadýðýn. Kaç gün kaç gece kaç ay kaç yýl. Hani hiç sayamadýðýn? Kurudum çöle döndüm sonunda. Ne yazýnda kaldým ömrün ne baharýnda? Karlar yaðdý, bembeyaz. Giydi gönlüm kefenini; Dur! dedim biraz. Gelirsin diye kesmedim ümidimi ! ’Keþke’yle baþlattýn; ’Belki’yle bitirdin, ’Biz’i. Baþýndan beri biliyordun, ’AÞK’ Seyrettin acýyla can veriþimizi. ... Nigâr Güler. 11/01/2017 (Son þiirim canlar)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.