baþkasý olmak istedim hep
sokaktaki bi baþkasý
aynasý olsun ellerimin
dilimin
bi baþkasý...
kurtulamadým kendimden
gölgeler yaratýn ve zaptý bedenime düþen
akýþlarý durdu yarýnlarýmýn, yüreðime bakýþlarý...
yeltemleri yok aþkýn ufuklara götüren
yok artýk sevdaya seviþen
kaldýmý ardý baharýn,
kalýrým bende!
...
kurtulamadým
hisse satýldý bir hisse!
ürkmedi bile masumu çilli yanaðýn
o bilir mi? sandý mahalli
o bilirdi halbuki!
kim bu karanlýk? kim bu hayal?
konduramayan kim dalýna düþlerini?
ötede beride bir evde
toplumun
kaldý hayali
çoklukta bi yalnýzlýk diledi hep
çoklukta tekliði
ya ya
çoktu sanki
...
sýð dý belki
çok sýð
o kendini derin mi derin sandý!
vur vur vur inlet!
kendine gelsin bu fücur
olamadýklarýný denedi bedenine
yaþý yaþlý
gözü yaþlý
ayyaþlý sohbetlerin demini çoðalttý
nerde ilim
nerde fen
korktu kaçtý
ama kurtulamadý dumanlý caddelerinden
arýnamadý
kirlendi
kaldý
...
o zaman ki
soysun tüm varlýðýný yobazlýðýn en sýr hýrsýzlar güruhu
doysun asýrlar bu ne illet zalimliðe
salsýn benliklerini hayallerinde hayalci birine
koysun yumruðunu öyle cesaretten ki taþýna
kurtulsun dünyanýn varislerinden ve dilesin en kadim sonsuzluðu...
kurtulamýyorum!
bari
sen...
sen
kurtar kendini...