Memlekette sývasýz bir evim var.
Naylondandýr penceresi çatýsý,
Yüreðimde Türklük denen devim var.
Hor görmektir düþmanlarýn hatasý,
Garip babam en fakiri obamýn,
Pantolonu üç beþ yerden yamalý.
Lime lime gömleði var babamýn,
Yýkanmaktan solan rengi damalý.
Maaþýmýn yarýsýný babama,
Ev sývasý yapsýn diye gönderdim.
Vatan aþký rehber oldu çabama,
Yerküreyi þerefimle döndürdüm.
Unutmadým kýna yakan anamý,
Ayaðýnýn altýndadýr cennetim.
Aðlayarak daðlamasýn sinemi,
Aðýtýnda farzým ile sünnetim.
Pusu kurar intikamcý el âlem,
Kaným ile bin bir destan yazarým.
Þehitlikle akrabadýr sülalem,
Al bayraðýn gölgesinde mezarým.
Kölesiyim vatan millet aþkýnýn,
Zübüklerin kapýsýnda iþim yok.
Beþtepe’de saltanatýn köþkünün,
Hissesinde tapusunda düþüm yok.
Ekranlardan böðürenler bilsin ki,
Kahramanlýk kitabýný ben yazdým.
Tekbir diye baðýranlar bilsin ki,
Kaným yerde kalmasaydý yanmazdým.
Peþim sýra aðlamasýn yar, yetim,
Bilsinler ki, her yangýnýn sonu var.
Size sahip çýkacaktýr milletim,
Türk ýrkýnýn kâinatta ünü var.
Mezarýmdan el sallasýn bayraðým,
Soyum sopum kurbanýdýr vatanýn.
Sizler ile mermer mezar son baðým,
Vatan bize emaneti Ata’nýn.
Ey Türkoðlu bu aþk varken serinde,
Sana yolu gösterecek önderim.
Cennetteki þehitlerin yerinde,
Vatanýmýn coðrafyasý minderim.
Köküm soyum topraðýdýr vatanýn,
Vatanýmda vekiliyim Ata’nýn.
Mehmet NACAR