YAĞMURUM

Merhaba Kýzým (Yaðmurum)!..
Hasretim,
gönül yaram,
kara sevdam…
Her þeyim,
iki gözüm,
her soluk alýþýmda özlediðim.

Ah, küçük kýzým benim!…
Ne çabuk geçti zaman,
Ne zaman büyüdün,
büyüdün de karlý daðlar ardýna yürüdün?

Daha dün küçücüktün,
ne çok severdin oynamayý omuzlarýmda,
küçük ellerinle yüzümü okþardýn.
Kývýrcýk saçlarýn vardý hani,
renk renk tokalar baðlardýn
ve bir sert bakýþýmla aðlardýn.

En güzel naðmeleriydi müziðin, ayak seslerin,
anlamsýz kelimeleri sýraladýðýn þarkýlar ruhumu okþardý..
Neden büyüdün, küçük kalsaydýn ya kýzým,
çocukluðunla ne de güzel günlerimiz vardý.

Ah yaðmurum;
sýmsýký sarýlýrdýn boynuma,
yanaðýma öpücükler kondururdun..
Babacýðým diyen, gülümseyen dudaklarýn
mutluluðum olurdu…
Tüm kara bulutlar daðýlýrdý varlýðýnla hayatýmýzdan,
tüm fýrtýnalar seninle durulurdu.

Eðer,sorarsan arkanda býraktýklarýný,
annen sandalyeni kaldýrmadý,
tabaðýn boþ ta olsa hep sofrada.
Sevdiðin yemekler piþmiyor artýk mutfaðýmýzda,
hoþlandýðýn müzikleri çalmýyoruz…
Resmini de baþ köþesine koyduk odanýn,
bakýyoruz da öyle iþte, yavrusuz kalmýyoruz…

Kýzým benim!…
Dudaðýmda tebessümsün, dilimde sözüm…
Kalbim, caným, iki gözüm…
Bilir misin,
ah!..larýmýn ardýnda ismin gizlidir hep…
Söylemem, aðlamam, dert yanmam kedere,
içimedir tüm akýþý nehirlerin…
Özlemim, gözyaþým, suskunluðum sanadýr…
Doðu rüzgarýnda ben seni koklarým,
Yaðmurun topraða düþüþü gibi...

Þimdi,
beyaz sayfama usulca sen düþersin kýzým… (yaðmurum)
Ne kara sevdalar,
ne yürek yaralarý,
ne aþk efsaneleridir þiirime yazdýðým…
Islaktýr ya kirpiklerim, aðlamýyorum,
bir çiðdir bu yaþlý gözlerim
bir evlat özlemidir damla damla döktüðüm.
Sadece senin sevgindir yaðmurum,
baba yüreðinin hýçkýrýðýdýr…
Bir kan damlar ya kenarýndan gönlümün,
damlasýn býrak, orasý sana hasretin kýrýðýdýr.
FKTP
Sosyal Medyada Paylaşın: