Bakış

Nereden tutundum ki acýya
ki acý göz rengimin alfabesi
saçlarýndaki kýr çiçekleriyle bezenmiþ hayaller
yutkunup keþkelere merhabalarý devþirmek...
acýlarým boyu uzanan tebessümlerim kanýyor þimdi
güz rengine yakýn korkmalarýn býraktýðý soðuk sessizlik
yeþil baharlarýn pusuna yakalanýyorum kýþ bakýþlý !
yeni yetme iklimlerde sararan baharlar geçiyor üstümden
nice baharlar yeniledik biz
bu kýþ biraz uyaklý vuruyor yokluðunu
yeni bir dem arýyor kalýcýlýðýn
sensizliðin lügatýný öðrendiðim günden bu yana
bir yanýmda hasret uyuya kaldý
gel uykuma gir
sessizce uyandýr beni
kelimelerden yoksun bir þiir oku
gözlerim demlensin çaya karasýyla
iç
sonra...


sessizce iç geçirip rüyalarda uyanalým
karanlýðýmýn karamsarlýðý gelmek üzere
haydi uyanalým!
korkuyorum
ellerimi býrakýrsan annem ölür diyordu bir þaire
elleri çok kýsa bir ömre bedellenmiþti
soðuk!
çok soðuk bir gidiþle
ölüme prangalý bir nehir kenarýnda
saçlarýyla rüzgarlara yenildi..


....



saçlarýna takamadýðým kýrmýzý berelerden uzaða gidemedim affet
sonra yutkunup yutkunup acýyý
acýlara tutunmayý bildim
þarkýlar dinledi beni
þarkýlar söyledim ben de
sesimde ki ikindiyle
ve bütün sesli harflerle
sessiz harflere...



’þiir bakýþlý bir kýz olamadýysan eðer
sana hiç gerçek bir þiir yazamadýðýmdandýr’













Sosyal Medyada Paylaşın: