Aşk elinde tutsağım bağrım dolu kor çıktı
Hayat denen yosmanın al dudağı kor çıktı.
Aşüftesi gönlümün hülyalar doludizgin
Çaldı uykularımı, can sabaha dar çıktı.
Geçip giden zamanı yalnızlığa bağladım
Ne yâr oldu şu bahtım, ne bahtıma yâr çıktı.
Koşar adım yürüdüm ümitlerin peşinden
Her emeğin, gayretin… sonu ah-u zâr çıktı.
Bir dilim ekmek için kırk çuval un taşıdım
Tandır başı bekledim yıllar yılı zor çıktı.
Hastayım, yorgunum, âh aşksız nefes alamam
Devâ diye sunulan kadeh zehr-i mâr çıktı.
Gemileri yakarak salıverdim atları
Yeni seferler için yeni bir ihbar çıktı.
Gezemedim dünyanın zümrüt bahçelerinde
Adım başı uçurum, sarp kayalıklar çıktı.
Düşlerime sığındım bu çekilmez hayattan
Baharlardan şansıma yazık, sonbahar çıktı.
Aldırdığın yok artık bu hayata GAFLETÎ
Nasıl olsa her yolun sonunda mezar çıktı!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.