Sor Beni
Üzüntüm kollektiftir bulutlar benle aðlar
Sallanýnca fay hattý yükselir koca daðlar
Korkunçlaþýr çýðlýklar karýþýr ölü saðlar
Ýyi bak kefensize bulamazsan sor beni.
Elbet biter büyütme azýcýk dünya çilen
Ýnsanlýkta anahtar Adem babayla gelen
Tefekkürle zikirdir þu semavatý delen
Bizlerdeki o yüze dalamazsan sor beni.
Hayat tatlý diyorlar garip bilmez tadýný
Mahir gözle bakmayan düþman sanýr kadýný
Maþukun defterine canla yazdýr adýný
Aþkýný kalbimize salamazsan sor beni.
Sonsuz kara delikte obur dehliz gibiyim
Güneþe tutunarak dönen yýldýz gibiyim
Topraktan baþ kaldýran taze filiz gibiyim
Gece ile gündüze inanmazsan sor beni.
Ummanlardan ayýrma senle ana karayý
Ulaþsan da ýþýða atma sakýn çýrayý
Liste çýkar gözetle dertlerdeki sýrayý
Geçici hanemizde kalamazsan sor beni.
24.06.2014
Ahmet Çelik
Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.