meðer umutlarý tükenince ölürmüþ insan iþte orada! sevda/sýz ölüm kuyruðunda ümit/sizler gider sevgilim sen kalýrsýn þiirler taþýdý diye adýný kýyametin ak doruklarýna biz kalýrýz birde yarýnlar bize yarýnlar için kavga edenler o! sensiz gölgeleri mekân tutarak, ay ýþýksýz gecelerde birden bire bozarak sýrayý nazar tutan ümitlerimize yatak yaparsýn meleðim ayýn son hali çýktýkça yukarý, küçülüp yoðunlaþan kansýz gölgeni þimdi, her þey ‘bekleyiþlerim’ kadar uzaktýr ne yazýk yüreðimde taþlaþan sevdalarým kadar senin olan her þey… çaðýrýr beni, seni seviyorum diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gurelsurucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.