DARGINIM BU ARALAR...

Saatleri kederime kurmuþum,
Yalnýzlýðýn yüreðine dokunmuþum bu aralar ...
Tüm kahrý bohçalayýp yüklemiþim sýrtýma
Yüküm ki taþýyamayacaðým kadar...
Sanki kura çekilmiþ; tüm dertler bana çýkmýþ
Kimseye acýmýyorum kendime acýdýðým kadar .
Alýp baþýmý ebedî huzura gidesim var ...

Yorgunum! Güz yorgunu, his yorgunu bu aralar
Kalbim özlemekten,beklemekten,
Umduðunu bulamayýp teklemekten yorulmuþ .
Hayat bir üzüm vermiþse, bin tokat vurmuþ .
Ölsem ne gam ki bana ,kavuþurum yaradana
Günahlarým boyu aþmýþ. O yâr da dargýndýr bana .
Öyle hissediyorum bu aralar...
Yoksa alýp baþýmý ebedi huzura gidesim var .

Âh Anacýðým âh! Anlatsana...
Mutsuzluðu kimden miras býraktýn bana?
Kundaðýmý kederle mi sarýp sarmaladýn sen
Gülmeyi öðretememiþsin,
Gözümde yaþ kurumaz neden?
Sana da dargýným bu aralar .
Korkuyorum seni üzmekten.
Yoksa alýp baþýmý ebedi huzura gidesim var .

Kalbim bin parça ,her zerresi bir tarafa daðýlmýþ
Kederin ederi kaça
parsel parsel tüm ömrüme yayýlmýþ .
Topraðýmda taþýma ,göz üstünde kaþýma,
En çok dertli baþýma,
Umudum hangi kuþun takýlmýþ kanadýna?
Umutsuz kalýþýma dargýným bu aralar.
Bir kutlu davet olsa !
Gölgemi bile alýp yanýma, ebedi huzura gidesim var ...

Ayþegül BAHÇECÝ
10.01.2017











Sosyal Medyada Paylaşın: