Küçük bir çocuðun masum bakýþýndaydý belki herþey Belki bir anka kuþuna emanet ettim hayalleri Herbir külünden yeniden doðsun diye.. Saklasýn diye uzaklara ümitleri Kimse dokunmasýn... Bilmesin.. Ama hiç bitmesin... Gecenin karanlýðýnda Küçük bir sandalýn kenarýna oturup Usulca ayaklarýmý uzatmak Ve Düþlere dalmak gibi... Yýldýzlara fýsýldamaktý hayalleri... Herþey hayallerle baþlamamýþ mýydý zaten Hiç ummadýk bir anda Dokunmaktý , dolaþmaktý o gizli þehrin sokaklarýnda Usulca... Bazen ürkek bir kuþ misali Bazen de en cesur haliyle düþlerim Bir fýsýltý, bir sýr gibi þimdi hapsolan tüm benliðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
anestezistzeynep Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.