Kara gözlerinde kaybolur insan, Ve o zaman der : ‘’Bu nasýl bir yer? Burasý neresi?’’ Ýþte o an hisseder içinde yanan ateþi, O karanlýkta bir ýþýk arayan...
Bir gülüþü ýsýtýr yüreði, Kahkahasýyla inletir her yeri... Pek konuþkan olmasa da, Anlatýrdý herþeyi
Gözü yoktur süste gösteriþte Pek olmasa da kendisinde Kendini belli etmese de , Görücekti onu ruh eþi de...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gizemaltu98 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.