Anlayacaksın birgün

Seni ne cok sevdiðimi anlayacaksýn,
Sevmediðim zaman,
Kýrýk kalp’ler hikâyelerin’de olduðu gibi,
Ne oldu dediklerin’de,
Hiç diyeceksin;
Kelimelerin ruhun’da açtýðý yaralarý,
Ayný aðýzdan çýkan sözlerle saracaksýn,
Birbirimizi üzmek konusun’da ne kadar’da acýmasýzdýk,
O bir hayal’di, bense bir hayalperest dediðin anlar’da,
Sarýlacaksýn ..!
Hiç olmasýn hayat,
Ya siyah olsun, ya beyaz,
Efe’ye söyleyin aþk olsun diyeceksin,
Bunca dermansýz yokluk için’de,
Bildiðim en hoþ üç harf hecesin’de,
Derdime çare ol; diyeceksin bir gün elbette,
Hep soruyordun’ya kýzdýðýn’da; sen kimsin diye?
Uzun zaman’dýr ben sende hiç kimse,
Oysa ki ..! Bilmedin,
Kalbinde ki gömlek,
Sevgine olan çýðlýk,
Arþ’ta titreyen sesindim,
Þimdi mi?
Ne mecburiyetim,
Ne de çýkmaz sokaðýmsýn,
Yazýyorum diye kalbim kýrýlmýyor sanma,
Umursadýklarýn; rýhtým’da gemisini yaktý uðrun’da,
Ben’se liman’ý yaktým, anlamadýn.
Efe Erdal ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: