ÇIĞLIK
Yolunu þaþýrmýþ gül
Derisi yüzülmüþ ölümün vadisinde
Ben iki gözyaþýnda saklýyým
Gözyaþýnýn çýðlýðý zamaný seyreder
gözümde.
Karanlýkta saklarým yüzümün iklimlerini
Hýzlý koþan her þarkýnýn gittiði yerde
Yaþlý kentlerin ayak izleri rüzgar olur
Rengi kaybolan bozkýrlarda
Masal gibi anlatýrým renkleri yaratan sesini.
Kaç dünyadan sonra gelir düþlerime sýzan aðrýlar
Hayatýn yokuþlarýný anlatýr
Bir de uçurumlarý yaþlý bir bahar
Þarkýlar da yorulur benim gibi
Kentler yýkýlýr izler kaybolur
Renginin peþine düþer bozkýrlar
Zamansýz
Saçlarýna örükler dizer renkli masallar.
Yola düþer gül
Kalbi çöle dönmüþ küskün sabahlar
Ýki tatsýz yaðmur damlasý yer
Gözümde saklý çýðlýk þaha kalkar.
Birþeyleri anýmsadým dün
Üþüyen hayalleri sakladým kollarýmda
Bir alaca vakit güneþe koþuyordu
Çýktým sensizliði uðuldayan sokaklara
Kaldýrýmlarda volta atardý gece ve bir de sessizlik
Kovulmuþuz adýmýzla bilinen kentlerden
Yýldýzlara dokunmak kadar zordur kimsesizlik.
Anýlar da göçer düþlerime sýzan aðrýlara
Hayat çýð gibi yuvarlanýr tutunduðu yerden
Aðýt yakar delice yaþlý bir bahar
Aðýt gözlerime çocuk gibi bakar
Sessizliði gölge edinir uðultu
Kaldýrýmlar da kýrýlýr geceye renk vermek adýna
Vadilerden süzülür derisi yüzülmüþ ölüm
Yýldýzlar gece vakti günahlarýma sýðýndýðýnda.
Gülü koklarken aldýðýn nefes
Ve sesin peþimde
Aðlamayý denizlere attým
Çýðlýksa büyür içimde.
Zeki Nurçin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.