pusu
gülerken aðýz dolusu gülebilir
çürük korkuya sarýlmasýn canýn
sindiði bataktan her an çýkabilir
puslu gözelerden çökebilir üstüne ölüm
uyanýk kal yýldýzlarla örtün geceyi
kök salmadan bitsin bu kepazelik
gün tazeliðinde bizlere hoþcakal diyebilesin FETÝ’M
sýðýndýðýn direk bel veren taþlar soðuktur soðuk üþü-meyesin
kahramanlýk terinle ýslandý meydanlar tut ki onurun
kimse bilmez puslara doygunluðunu ciðerin
içrede yürek ki nice taþ yumaðý sökündü düþlerin
burun buruna vuruþurken ölüm deðildi korkun
hangin uyanýþlar soluklar diriltir bedeni
gökte el boyutlu mas-mavilik mi
üþüyorum, çok üþüyorum çok
karanlýklar çökündü hislerim
yýldýzlar mý yoksam bu gece donuk gül-bendim
ay sýçramalarý görür üryan bir yaným
sanma ki sevdan duraksadý bu gün
sevdamý suladým sevdanla içeceðim her gün
çýplaklýðý örtünülmez sen gibi yiðitlerin
topraðýn kaný kaynar yakýþtýrýr kefenin
kaç zamandýr uykularýn kaçýk bilebildiðim
alacaklýsýn devleti aliden suskun milletinden
musalla taþýnda aklanýr herþey senden gayrý bildiðim
yanýna kalýr hep vuran çalan çýrpanýn
rüzgarýn esinin çalkalarken ortalýðý
borcumu ödemeye geldim yiðit FETÝ’M
esin-tinle kavrulan Þimalim ben, Þimalim
08.01.2017 20.20
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail sami (Şimal) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.