Çocukken daðlarý çok severdim Benim için dað:huzur demekti Ýnsan oraya gidince huzur bulur Dað sonsuz bir sessizlik Hani açsam ellerimi baðýrsam yankýlanacak sesim Kendi sesim cevap verecekti bana Dað mutluluk demek sanýrdým Büyüdüm,öðrendim Çocukken bildiklerim sandýklarým hep yanlýþmýþ... Dað huzur demek deðil vahþet demekmiþ Sessizlik deðil top tüfek sesleri ile doluymuþ Gitsem bir gün o çok sevdiðim daðlara Deðil baðýrmak sesimi kendi içime hapsetmem gerekirmiþ Mutluluk deðilmiþ dað Kanlarýn,acýlarýn sardýðý bir tepeymiþ Öðrenmekten nefret ettim Öðrenmek bana öyle bir acý geldi ki yutkunamadým. Bildikleri ile yaþayan o kadar insan varmýþ inanamadým....
Berna DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
king_I Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.