dabança var bellerinde, ikisinin de Bozdurmuþ Belini aþdýk, gecenin bi leylisinde Ümmü ðýz debelenmeye baþladý, “endirin beni” deye, çözdüler elini aya(ðý)ný bana dediler “-elet” ..?! “-baþýnda bekle” yönü ðeri bekleyip durun.. duralakdan bi çýtýrýdý Allap da belaný versin.. imi aþývýdi garaltýsý bakdým gaçýyo, seðitdim! etiþtim sýrtladýðým gibi ötekinnerin habarý olmadan gerisin geri cibe ðötürecen gari, bi(r) türlü zapdedemedim, gücümü gurutdu, gancýk, gene elimden sýyrýldý, tazý ðibi dinnemeyo daþý-ðayayý, o da ben de, har soluða gardýk.. etiþdim yakalarsýn bunun ayaðýný, çýkar da aþþaya atýviri(r) kendini iþin-gücün yoðusa ga(y)ri ayýtla pirinciyin daþýný narasýn bi çalýya yapýþdý bi türlü gayvumayo hakkýndan gelmenin imkaný yok, o çalý kökleniyo yakalayo bi çalý daha asdýlýyon çalýlar cayýyo yurdundan “-Allahýný kitabýný seviyosan salývý beni emmi”, … “-ben sana nettim emmi” deyo ..senin o(ð)lun gýzýn yok mu gadýn emmim, bobamýn heþ mi eyinniðini görmedin?”
“-yakalalarlar gýz-gýzým seni vuru(r)lar seni emmim” deye yalvarýyon, ne ðadar izbar etsem de gatliken bana mýsýn demeyyo “-hemi de gaþsan-gaþsan gecenin leylisinde nere gaçaçan” .. “-gorkma ben varýn sana biþi yapdýrtman, evelallah gýlýna bile dokandýrman etimad et.. bana güven” “- iþi yokuþa sürme gözel yeðenim” deye yalvarýyon emme kime den, “hinci beni eyi dine, bi galaba köyün içinden geçerkene en go da dolanývý.. onnarý görüsen, seni yakalaycak olularsa var gücününen çýðrýn, “etiþin can gurtaran yok mu Gara Hasan beni gaçýrýyo” deye feryad et candýrma ðaraðoluna etiþdin mi gorkma ben de ona ðöre ifade verin hökümete utaþdýn mý kimse sana biþiy edemez”
dinnemeyoru ki? köpekler gibi yalvarýyon bana mý(sý)n demeyyo ! derken Hasan Abey geldi, o ðarannýkda gözlerinden ataþ fýþgýrýyo “- ne *ok yeyon len sen” ikimiz de sukut, galaðaldýk, gakdýk, bana bi þamar aþgetdi kii deðil ergerlikde, ömr-ü hayatýmda daa öyle bi þamar yemedim dutdu golundan, gýzý aldý ðetdi cibe bindirdi “-o senin namýsýn ulen, has-öz yeðenin biz biþi etmeye gaksak, durun decen gereðirse canýný verecen” .. “þerefsiz, Allah senin bin belaný versin” horsasýný alamadý,
“-bana bak valla! billa sana bunu da Allah yaratdý demen hura ileþini serivirin, köpek ölüsü demen, horaya atývýrý da ðederin, ulen sen ne þerefsizimiþsin,” Ümmü zerteldi “-ben gaþcadým da, emmim yakaladý, yalvardým- yakardým emme goyvumadý.. “nere gaþcan” dedi” ele valla.. böyleynen emin oldum Hasan Agamdan, içime bi(r) su serpildi..
iresmen erkek gýzýmýþ Ümmü, “insanýn böyle bi garýsý olu(r) sa sýrtý yere gelmez evelallah, Maþþalah..” dedim içimden, þükretdim.. aslan yeðenim.. Allah senin sonunu hayretsin deye bire bin taha gatdým dova etdim, vardýk aðþama Yabýr Köye dünnanýn öteki ucuna “buyurun buyurun” dediler “Goca Emmi”min evinde gelinner
resim tarafýmdan çekildi yol hala belli de, çalýlar bendini aþmýþ yolu kapatmýþ.. yol uzun yay çizerek yenilenmiþ.. Bozdurmuþ Belinde yýllar öyle bir þey demek ki..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.