Her gün þu dünyayý salladýn, salladýn ama
Bir insaný dahi yolundan döndüremedin
Resmen tapýyorlar, yalana, her türlü harama
Onca seller gönderdin, küfrü söndüremedin
Kuklaya döndü din, münafýklarýn elinde
Hiç kimsenin iþine gelmiyorsun Efendim
Bilmiyorum ezelde ne vardý hayalinde
Senin kadar olmasa da üzülüp tükendim
Ne yazýk ki insan insanýn kenesi olmuþ
Kan alabiliyorsa senden, çok, çok iyisin
Kaderde insanlýðýn miadý gayri dolmuþ
Merak ediyorum bu mahlukun neyisin?
Bir de meczub cüceler var, devleri hor gören
Konuþtuklarý tek þey, parayla makam mevki
Ne kadar da çokmuþ, güzelliðini zor gören
Þükürde deðil de þekvadadýr bunlarýn zevki
Ona inanýyorsan insandan korkmak niye
Aðasý da, paþasý da O’dur bu cihanýn
Bir gece otur düþün, bir dakika, bir saniye
Gerçek sahibi kim, bedendeki tatlý canýn
O mabudlarýný hele bir yerden yere vur
Vallahi geberirler, hatta yaslar tutarlar
Menfaatleri gereði onlar buna mecbur
Ama ol Zatýna sövseler hemen yutarlar
Yarattýðýn beþerin kemikten bir putu var
Bir toz konsa yalýyor dille tuz yalar gibi
Ta ezelden beri her asrýn bir Taðut’u var
Siyaset, dolaþýp durur elinde yular gibi