kalbim kýrýk artýk insan kanatlarýnda uçmak yok bir zamanlar sevincimi anlatan þarkýlar þimdi sustu ve bu sessizlikte karanlýk daha da büyüdü kýyýya kavuþan denizdi beni dinlendiren umut aþkýn derinliklerde boðuldu
þimdi yalnýz karanlýðýn yalnýzlýðýnda sürükleniyorum, kaybým ve acý aklýmýn saçmalýklarýyla yükseliyor kayboldum. soðuk beni kucaklýyor senin yerine
Gülizaar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülizaar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.