/bir yerden sonra kendini yazar þiir…/
tek kelime sevmiþtik dolunayýn sýrtýnda
görünmez yerlerimizdeydi aðýr ezberlerimiz
kýrýlýrken týrnaklarýmýz dokunamadýk
kuru bir göl yataðý oldu mýsralar
sesimizi duyuramadýk
severken keder
susarken heder olduk
ama
silleler
ufalayamadý bizi
mil çekti çeperine sözün
ihtimalken parmak uçlarýmýza
bin ah ve bin umutsuzluðu terimizle attýk
terk edilmiþliðimizi neþterden kazýyýp
silkeleyip aldýk maziyi tozlu raflardan
zamanýn durduðu çizgide
tanýmsýz döngüleri birlikte tamamladýk
secdeye kalktýk candan iki parça
dokunduk
sevdik
hissettik
yeryüzüne çivilerken tutkuyu
en güzel þiirleri birlikte yazdýk
ve sadece biz okuduk
gerçeðin anasýyým ben
rüzgârýn soluðu
kýþýn güneþi
bütün renkleri içime giydim
yedi renk emerim gökkuþaðýný
/geçit vermem artýk siyaha./
Þiir&Yorum
Ayfer Aksoy