MANSUR’İ MEVSİM
MANSUR’Ý MEVSÝM
(EYLÜL)
neden Mansur’i bir mevsim
neden aylardan eylül
gömleðini deðiþtirir koca bir çýnar
iðnemsi yapraklarýný gösterirken çamlar
ürperir bedenim
yýðýlýr kalýrým kuytularda esse rüzgârlar
hazana hüzün giydirilmiþ misali
tetikte
emre amade bir kelebek gibiyim artýk
heybetiyle dikilir karþýma celladým
kana susamýþcasýna bakarken gözlerime
iðne yapraklý çamlarý hatýrlarým
ve
alaycý bir gülüþle anlatýrým
korkmuyorum senden
ben ki bir þairim
ne mevsimler dördü yüreðim
ne tipi
ne kar
ne boran
ne aylar yaðarken kirpiklerimden
ne tomurlar verdi aþka dair yüreðim
ne cehennem yangýnýyla savruldu külüm
yeter ki ruhumda mayalama hicraný
ki
her ayrýlýk Mansur’i bir mevsim deðil mi
ben ki onsuz yaþayacaksam
neylerim baharý
neylerim yazý
yazgýma düþürülmüþ koca niyazý
geçir boynuma ilmiði
çek ayaklarým altýndan aþký
düþür yangýnlara
savur külümü Fýrat’a
yeter ki
düþürme Mansur’i mevsimlere
yeter ki yaþatma eylülleri
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.