SEVMEYİ ÖĞRENDİM

Çocukken çocuk gibi sever,
Sevgimi çocukça beyan ederdim.
Artýk yetiþkin bir kadýn oldum;
Ve kadýn gibi sevmeyi öðrendim.
Sevdiðime, sevgime deðer vermeyi,
Bunu övünmeden yapmayý,
Sevgiyle tahammül etmeyi,
Sevgime iyilik yakýþtýrmayý öðrendim.
Sevgiden kýskanmamayý
Sevgimden kibiri atmayý;
Artýk ben, beni, bana demeyi býrakmayý,
Sevgimi öfkeden arýndýrmayý öðrendim.
Sevgim kötülükleri artýk saymýyor.
Haksýzlýða haksýzlýkla karþýlýk vermiyor.
Sebatla doðru söylemeyi seçiyor.
Herþeye inanmaya hazýrolda duruyor.
Ümitle dolu dolu dayanýklýlýðýný koruyor.
Çocukça, çocuk itibarýyla deðil.
Kadýnca, hürmetle, tutarlý bir ölçüyle,
Seven bir kadýnýn sevgisiyle sevmeyi yeðliyor.
Asiye


Sosyal Medyada Paylaşın: