ANLATILMAZ HİKAYELER BİLİRİM

’Anlatýlmaz hikayeler bilirim’
bir dinlesen bin söylesem
hem de usanmadan
sen yine de özlersin bilirim...
bütün karanlýklara meydan okuyan
beyaz bir kar çiçeði kadar
tertemizsin...

bir rüya alemine dokundu hayat
benzeyen yanlarýna inat
çimlere uzanmýþ yatýyor hayallerin
karanfiller dolu ellerin
þimdi nerede kaldý umutlarýn çocuk
derinlerine dalsa uykularýn
hiç kýpýrdamadan ya..!
kimin umurunda...
uyandýðýnda çok geç olacak bebeðim
gözyaþlarým çaresiz...

kop gel desem yanlarýma
hýþýmla gelebilir misin ki...!
ilacým da suyum da sensin baðrýma akan
umursamaz sevgi bizi
öncelikli görevin yiðidim
ama yine de sen
nöbetinde
umudunu kesme...

ezilen hep biz çaresiz
ve bir gün yine aðlýyor güller
kefenine sarýlmýþ yorgun düþler
yýkýlan sevgi baðlarýmýz
buz kesilir ellerimiz
solar benzimiz
acýmýz büyük yine þehidim
dev gibi aðaçlar, daðlarýmýz devrildi
hiç görmediðin rüyalarýna uyanýyorsun çocuk
gerçek var bu rüya deðil
yükseliyorsun bulutlara
güzelce yaþamak varken
bir bir saðnak yaðmurlarý yaðarken
uyku yok gözlerimizde...

ne zaman huzuru bulsak
yine acý bir haber...
saatler durur
acabalar yüzümüze vurur

üzgünüz çocuklar
Bayraðýmýz bizim bu vata bizim sahib olalým
taze bir toprak kokusuna
sarýlýr uykusuzluðumuz
sýnýrsýzca...

Behçet Bük 1670/4.1.2017/01.10.11’Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın: