SUÇ LEYLA'DAN İMİŞ
SUÇ LEYLA’DAN ÝMÝÞ
Gönlümü yakan þey, bir gül nârýymýþ.
Bu ateþin ucu, Leyla’dan imiþ.
Ýçimde gezen de, bir aþk körüymüþ,
Bu gezmenin suçu Leyla’dan imiþ,
Yüreðim yaralý, durmaz kanýyor.
Kanamalar ýrmak olmuþ akýyor.
Tabip yaralarý, gelmiþ sarýyor,
Bu sarmanýn gücü, Leyla’dan imiþ,
O aþk beni iflah etmez öldürür.
Veremli çiðeri tezden çürütür,
Elin diline de, eyvah düþürür,
Bu düþmenin öcü Leyla’dan imiþ,
Tabip çoktan görmüþ umutsuz kulu,
Leyla’yý çaðýrsa, yâr bilmez yolu.
Ben bir mecnunum, dertlerim dolu,
Bu dertlerin kaçý, Leyla’dan imiþ?
03.11.2015
MEHMET SEMERCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.