Anadolu’yum, gül ve nar
Kül ve duman
Dili ateþten ejderha
Ateþin içinde su
Y/üzümde arýtýlmýþ
S/üzülüp damýtýlmýþ
Nar çiçeði sevdalar
Ateþ ile hemhal
Evliyalar bende yaþar...
Oturdum mu yar baþýna
Türküler tuttururum
Yâr, yâr, yâr derim
Ýlk insandan
Bugüne kadar
Uygarlýðýn eþiði
Ademin beþiðiyim
Gönlümü daðladým
Sular gibi çaðladým
Küçük Asya - Trakya
Ýki anakarayý
Gönül köprüsü ile
Suyun içinden baðladým...
Bir kayanýn üstünden
Daðlardan seyrettim denizi
Üç yaným su
Büyük bir yarýmadayým
Ne savaþlar gördüm acýmasýz
Ne rüzgârlar esti
Ne aþklar yaþadým,
Ýmparatorluklar
Göðsümde kuruldu
Göðsümde paramparça,
Aþklarýmýn da savaþlarým gibi
Akýl almaz yanlarý var;
Külün içinde gül
Gülün içinde kül,
Ateþler içinde
Bak alevlerin resmine
Düþ düþlerimin hepsine!
Ben bir mitos kahramaný;
Altýn gemli atlarým
Yýldýrým hýzýyla uçan
Pike yapan, takla atan
Çok ters kan/atlarým var...
Ben Anadolu’yum
Ana tanrýçalar yurdu
Kalktým kayanýn üstünden
Yürüdüm daðlara doðru
Bir önüme bir ardýma baktým
Gün Ana’nýn doðduðu yer
Güneþe tutulan ay benim
Önüm aydýnlýk, ardýmda
’Sönmeyen Bir Ateþ’ býraktým...
Þaban AKTAÞ
03.01.2017