Bakkal Amca

Ne güzeldi eskiden,
Mahalle bakkalýmýz vardý.
Hepimizi tanýr,
Derdimiz ile dertlenirdi.
Kim evlenir,kim sünnet olur,
Kimin kýzýný isterler,
Her bir þeyi bilirdi.
Veresiye defterimiz sicildi.
Visa kartý hak getire...

Þimdi,birer birer eksiliyor,
Mahallemizin bakkal amcalarý.
Cüzdanýmýza takýldý,
Süpermarket kancalarý.
Bir gördüðün kasiyeri,
Ertesi gün göremezsin.
Kimse ile sohbet bile edemezsin.
Kafan karýþýr,aklýn þaþar,
Bir iki þey alacakken,
Bakmýþsýn sepet dolmuþ.
Paran varmýþ yokmuþ,
Kimin umurunda.
Varsa ne ala,
Yoksa dayarsýn visa’yý.
Ay sonunda ekstre gelince,
Þaþýrýrsýn pusulayý.

Ah bakkal amca ah!
Bu kadar erken,
Çýkmasaydýn hayatýmýzdan.
Hala bakar dururuz arkanýzdan...
Sosyal Medyada Paylaşın: