GELDİM, GİDECEĞİM FANİ DÜNYADAN
AYDINK
GELDİM, GİDECEĞİM FANİ DÜNYADAN
Geldim, gideceðim fani dünyadan
Üstünde bir nebze izim kalmadan
Ömrümce kaçýndým yalan, riyadan
Elin varlýðýnda gözüm kalmadan
Damla deðil idim cisme büründüm
Hayal gerçek oldu isme büründüm
Sevdalý nazarda resme büründüm
Çoðuna ulaþtým, azým kalmadan
Neþe ile dolmuþ hane, gelince
Doðarken aðlayýp, sonra gülünce
Büyüdüm, adýmý, “Aydýn” bilince
Tanýdým kendimi gizim kalmadan
Sevdiler hesapsýz dördünden sonra
Sürüye kattýlar ardýndan, sonra
Býrakýp gittiler yurdundan sonra
Dünya telaþýna, hazzým kalmadan
Kimseyi kýrmadým nazla, niyazla
Az yaþadým belki, çoktan da fazla
Ömür tükenmekte çýlgýn bir hýzla
Bir gün dilemeye yüzüm kalmadan
Sevdim insanlarý, insanlýðý da
Tama ikmal ettim noksanlýðý da
Daim tercih ettim yeksanlýðý da
Kulu incitecek nazým kalmadan
Korkum o ki üzmem yarenlerimi
Derdini, derdimde görenlerimi
Düþtüðümde omuz verenlerimi
Yokuþta sarsýlýp düzüm kalmadan
Dünya yalan, hayat ondan zahiri
Saklamamýþ Kerem, Mecnun, Tahir’i
Günü geldiðinde ömrün ahiri
Külden mütevellit, közüm kalmadan
Dert olunca, derman, umulur Hak’tan
Olmazsa, þikâyet edemem yoktan
Ellerim yanýma konulup çoktan
Yola çýkacaðým sýzým kalmadan
25.12.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.