Bilime saygý duy, aþk ile eðil
Aðýzdan çýkaný kulaðýn duysun
Diyanetin iþi hýyanet deðil
Her caný ayný bir kefeye koysun!
Evinsiz buðdaylar taneler kavuz
Neye yarar içi boþ çürük ceviz
Cahile þaþkýna vermeden taviz
Ýnsan bilimi en tepeye koysun!
Bir sarýk bir cübbe yetmez insana
Ýnsan önce aþkla ýþkla donana
Sözüm yok ateþi aþkla yanana
Ýnsan Hakký önce kafaya koysun!
Hak deyip kul yetim cepten yolunmaz
Hakkýn huzurunda mesken bulunmaz
Cepken deðil kefen, cep neden olmaz
Her can amelini ruhuna koysun!
Alýnteri emek göz nuru feri
Eþin çoluk çocuk candan þekeri
Aþksýz dönmez hayat çarký tekeri
Dört lastiði olan, bir yedek koysun!
Eylemin yanlýþsa söz neye yarar
Dosdoðru bir iz doðrularda var
Gözü para iþi oynaþ olanlar
Sözü Hak ile bir safhaya koysun!
Her canlý nesneyle izle kâlbini
Caný canda gör de seyret halini
Yaþatýr mý tek kâlp caný bedeni
Can beden kâlple bir kafaya koysun!
Yediðin içtiðin sana can verir
Gönülden seçtiðin heyecan verir
Aþk olmadan kâlbe kim ne can verir
Her insan aþký bir kâlbine koysun!
Söz kâlbin aynasý; dilden dökülen
Dil ise gönüldür g/özden sökülen
Aðaç ise tohum, yere dikilen
Ýnsan ahirini evvele koysun!
’Hayatta en gerçek mürþit bilimdir’
Cehaletin sonu sapkýn zulümdür
Cahilce yaþamak erken ölümdür
Aktaþ tüm canlarý ruhunda duysun!
Þaban AKTAÞ
02.01.2017- 11.19
GÖNÜL ÝPÝ
Seni benden bilir kâlbe basarým
Ele deðil kendimedir hasarým
Kendi ipim ile kendim asarým
Aþk sonsuz bir derinliktir tutkudur
Geçti yolum güzel ile çirkinden
Haydi gel tut sen bu gönül ipinden
Her ip kopsa kopmaz saðlam tipinden
Aþk insanýn gizem dolu ufkudur
Aklý selim düþ ile yor hayatý
Bencillik zor, kur gönlüne o tahtý
Þahlandýr gönülden aþk ile atý
Doludizgin aþk en büyük utkudur
Þafak söktü tanyerinin közünde
Melek þeytan her insanýn özünde
Çok güzellik var gönül ile gözünde
Göz aþk ile tutulanýn nutkudur
Fazla düþme þu dünyanýn varýna
Düþ de piþ hele aþkýn narýna
Piþkin yürek su vermez mi harýna
Aþk bir lokma bir yudum su tutkudur
Koy gönlünü kor ateþte bir piþir
Kâlbini kabýnda kaynatýp taþýr
Kaynayan süt kaymaðýna ulaþýr
Kireç kaymak ateþ ile tutulur
Gayrý sabret ateþte süt taþmasýn
Ateþin kor cehennemi aþmasýn
Hançer olup nar baðrýný deþmesin
Aþk þerbeti aþk narýndan yutulur
Aktaþ’ým ben aþk iledir nazarým
Aþk olmasa Hakký nasýl yazarým
Ölsem de gam yemem aþktýr mezarým
Aþkýn yolu sonsuzluktur kutludur...
Þaban AKTAÞ
02.01.2017- 13.21
Fotoðraf. Þaban AKTAÞ
SAPIKLIK DÝZ BOYU!
Sapýklýk diz boyu, ok yaydan çýktý
Tutmuyor fireni, tren raydan çýktý
Her türlü kötülük çok oydan çýktý
O’ysa Hak bir; gücü, her þeye kadir
Çokluk doðru yoldan þaþar mý þaþar
Kifayet etmiyor adýyla beþer
Her kim aç gözlüyse þer yola düþer
Çekilmez bu zulüm; Hak’týr mukadir
Kendini padiþah nimet sayanlar
’Tek ben’ deyip kendi yasa koyanlar
Soyup zulmederek yasa boðanlar
Size de kazýlýr er geç bir kabir!
Her türlü hileyi gördük göz ile
Söyledik doðruyu doðru öz ile
Kimmiþ halký yakan biber tuz ile
Sor Nemrut’a hele Hak neye kadir?!
Gördüm ihtirasý malla sýnarsýn
Doymazsýn paraya pulla sýnarsýn
Yetim hakký yedin kuldan yanarsýn
Aktaþ’ýn son sözü mutlak bir kadir
Þaban AKTAÞ
02.01.2016 - 17.01
Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
DÜNYA YÜREK KADAR KÜÇÜKTÜR
Dünya öyle büyük deðil
Yüreðin kadar küçüktür
Çarpma dursun gör dünyayý
Sonsuz derin bir höyüktür!
Can bedenden nere gider
Ýnsan bunu merak eder
Zaman caný toprak eder
Ruhsa bamb/aþka bir yüktür
Seni beni yaratan var
Aþk ile bir kanatan var
Canýndan bir can katan var
Ruhu veren en büyüktür!
O evrenin en ilk özü
Özünden var etti bizi
Çözülmedi henüz gizi
O en ilk en son büyüktür
O EN KÜÇÜK, O EN BÜYÜKTÜR!
Þaban AKTAÞ
02.01.2017
...
Dünya öyle büyük deðil, yüreðin kadar küçüktür.
Þaban AKTAÞ
02.01.2017