YÜREĞİNDE BENİ MİHMAN KILANSIN
AYDINK
YÜREĞİNDE BENİ MİHMAN KILANSIN
Hamdolsun ki seni görüp tanýdým
Özlemime yaren, yoldaþ olansýn
Yýllar var ki bir gariban can idim
Varlýðýmý benliðinde bulansýn
Bir ben idim hayatta bir baþýma
Gam doðrardým kuru ekmek aþýma
Uzanýp da el vuran gözyaþýma
Naçar iken hep yanýmda kalansýn
Sohbetinde, dilde, sözde güzelsin
Halin, tavrýn, tende, gözde güzelsin
Yüreðinde, hem de özde güzelsin
Bir bakýþla beni benden alansýn
Düþünürsün beni kendinden önce
Düþürmezsin beni indinden önce
Hüzün düþse yüze, bir çizgi, ince
Çiçek gibi hiç açmadan solansýn
Göremezsen dertle yoðruluyorsun
Benim gibi yanýp kavruluyorsun
Tel tel olup gökte savruluyorsun
Yaný sýra ahu zarda nalansýn
Umudumuz ortak, özlemimiz de
Ufkumuz bir eðri, düzlemimiz de
Hayat, aþka dair gözlemimiz de
Beni sevda deryasýna salansýn
Aydýnlattýn içimdeki karayý
El vurdun onardýn onmaz yarayý
Neyleyim ben köþkü, sýrça sarayý
Yüreðinde beni mihman kýlansýn
02.01.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.