DÖNEMEÇTEN ÖNCEKİ SON DURAK!..

Sensiz de geçermiþ hayat ,öðreniyorum ...
Sensiz de uyuyor, uyanýp güne baþlýyorum .
Ölümü özlesem de ölünmüyor... Öylesine yaþýyor,
zorluklarý bir bir, sessizce aþýyorum ...
Sol yanýmdan darbe aldým sadece...
Birazcýk sendeledim, olsun! Ayaktayým.
Dönemeçten önceki son duraktayým ...

Yeni bir yýl gelmiþ, zaman anýlara hüzün serpmiþ .
Sensiz de sabah olur ,gün ýþýldar ,
Eskir, solar, akþamlara erermis ...
Ayrýlýðýn karasý, gecelere sinerken;
bir yýl daha, ömrümden ömür geçmiþ ...þaþýyorum!
Dönemeçten önceki son duraktayým;
Gelirsen adresim belli; gelmezsen çook uzaktayým ...
"Bekle" desen de olur!
Bak nasýl uzaklarý þimþek misali aþýyorum ...

Olsun be yâr’im! Ardýna bakmadan
gittiðinden beridir, kalsam da yarým !...
Çok þükür hâlâ hayattayým ...
Bilirsin, sen kýrýp dökmede mâhir ;
Ben, onarmalarda ustayým ...
Haber vermekte fayda var!
Dönemeçten önceki son duraktayým .
Dönersen adresim belli ;
Dönmezsen çook uzaktayým ...

Sen! Acýyan yaným! Gönül gözüm ,yürek kâr’ým !
Ya gelmezsen diye korktuðum?
Artýk saymaz oldum,
gidiþin kaç yýl ,kaç ay ,kaç gün...ömür doldurduðum!
Çözülmemiþken ayrýlýðýn kördüðümü...
Ayýrt edemesem de dünümü bugünümü...
Ölümüne yaþayýp ,bedeni taþýyorum ...
Unutmaya çalýþýp, olmazlarý aþýyorum ...
Haberin olsun! Dönemeçten önceki son duraktayim
Sorarsan adresim belli; sormazsan çook uzaktayým ...

(...yine de canýn sað olsun...Yine de kardelen gibi hep umuttan yanayým....)

Ayþegül BAHÇECÝ
01.01.2017












Sosyal Medyada Paylaşın: