Aslýnda sen sonu olmayan bir yoldun. Ters yönde ilerleyen bendim, Yanlýþ durakta durdum. Bekleyenin yeri belliydi fakat Beklenen yoktu ortada. Fark edince seni aramaya koyuldum. Saatlerce yürüdüm koþtum. Sonra bir þeyi daha fark ettim. Heyelan oldu gönül topraðýnda Hayalinle filizlenen çiçekler harap... Ben sana giden yolda, Yorulmaktan gocunmam ama Yolun sonunda sen yoksun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
duygusuzsaiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.