elbette ki bir aþk yaðmurudur gönlü ýslatan
sicim gibi sarýlý verince yüreðe
hayat hep boþa meþgale
gözlerinin derinliðinde kayboluverir gözlerin
oklarý ise kalbinin tam orta yerinde
birden bire usunu kaybeder gönül meleðin
körkütük kalýr yürek çýrpýntýlarýn
küreði kýrýk bir sandal gibi
saða en çokta sola kayýverirsin
suyuna kapýlýrsýn göðsü kabarýk denizlerin
hicranlý havalarda bilinmeze düþer aþk kayýðýn
hayat bu yapar yine cilvesini bir daha
kopuk mu kopuk
ruhun uçuverir ak bulutlarda
bir gün fitne fücur araya girince
onarýlmaz bir yara açýlýverir o an yüreðinde
kaçýp da gider tüm neþe kaynaðýn
o eski huzur dolu günlere öyle hasret kalýrsýn ki
ah bir bedende çift yürek hep atabilse ya
hasudundan kudursun o garip yalnýzlýðýn
o çöl yalnýzlýðýndan kavuþtursa ya gönlünü suya
tez vara bilsen vuslata incinmeden
ve tüm gönüller ayrýlý verse ne olurdu þu özlemlerden
ne mümkün ki
illa ki bir fesatlýk çýkar ya gönüllerde
kýskançlýk denilen kör gözlerle
kalýnýr yarýnlarý olmayan fitnelerin içinde
kim bilebilir ki sevgi hançerinin
maþukuna bu kadar keskin olacaðýný
gönle döþenmiþ saçlarýyla
uðruna adanan koca bir ömür ile
iki beden kopuverir orta yerinden
hiç sevmeyenler el ele tutuþurken
kim bilir kime kýsmet
hangi soðuk ten ýsýtýlýr hýþýmla
o sevecen duygular öldürülürken
belki bir hastane odasýnda
inim inim inler çarþafa feryadý gömerek
i
n
a
t
l
a
dönemez ki gurur ve kibre uymayarak
ýslatýr o güzelim gözler yataðýna þýp diye damlayarak
belki de bir musalla taþýnda yatar
aptallýðýna galebe çalmayarak
beyazlar bedeni kaplar
toprak girince kör gözler ancak doyar…
(31.12.2016) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!