Aşkı kovalar!..

Toplum için sanat nasýlsa,
Benim için de aþký öyledir,
Geçmiþ halimi unutturur da,
Darbe- viran halimi söyletir…

Þen yurt terk edilir kendince,
Göç hazýrdýr, kervan yüklenir,
Dünya da ne ikbal, ne servet,
Derin bir aþk yarasý, eklenir…

Sinem, özüm yoluna düþer,
Evim, köyüm yurdumdur,
Aþkýnýn kucaðý açýlmasa da,
Sonsuz özlemim vurgundur…

Öyle yüksek hayaller gelmez,
Güneþ rengi gamzeleri gelir,
Alýþ veriþim hep hayallerledir,
Baþka þey deðil, sade o gelir…

Gönlüme giren karanlýk bile,
Güneþli günden bile emsalsiz,
En yüksek deðere ulaþtýrýrým,
Gören-duyan desin emsalsiz…

Her bakýþta çelik tel diken var,
Bal versin demem ki bülbülüm,
Gözyaþýmý ben kendim sileyim,
O cümbüþ-saz, oynasýn, gülüm…

Poyrazla eþ tuttum, yüreðe eseni,
Mevsimim deðiþik, kýzýl havalar,
Beni hakir görür, anladý ruhum,
Mazlumum sadece, aþký kovalar…



Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın: