her þeye tamahkar kof bir yürekle
aniden çýký verilince meçhul bir yola
onu bunu hiç beðenmez ki cahilin gönlü
freni patlamýþ bir araba gibi
durmasý ne mümkün yalpa yapar saða sola
uçurumdur sonu istikamette tek yönlü
tutarsýz yýllar yontuþda elimizden aldý ömrümüzü
bir tek posamýz kalýverdi bize
bile bile her an vakitten makasladýk
önümüze çýkan fýrsatlarý
iki avucumuza bile sýðdýramadýk
kaçtý gitti þükürsüz tüm görkemler
bir tek elimiz de eðer varsa amelimiz kaldý
torba olsa bile büzülmez ki dilin hükmü
boþa konuþup durur fýsýl fýsýl
kokuþturduk nefse maðlup nefesimizi
tek bir has an bile düþmez payýmýza
kaldýk mý þimdi hicranlý aðýtlarýn ortasýnda
el eleydik bir zamanlar þen ve þakrak coþkuyla
pembe hayalleri soluksuz kovalarken
sarýnca nankör istemler etrafýmýzdan
kala kaldýk tek baþýmýza kuþkuyla
duman olup da gitti boþluktaki yüreðimiz
umutlar çekildi daðlarýn ta arkasýna
sende koyu verdin ya son ýþýðýmýz aniden
karanlýkta gömülü kaldý tüm geleceðimiz
ýslanmak da gitti kökten atimiz
þapþalca nemli kaldýk gözyaþý yaðmurlarýyla
piþmanlýða sýðýnýp da aðladýðýmýzý hissederiz
olan oldu artýk kaldýk zayi olan sabiler’le
þimdilerde de bekliyoruz baþýmýza düþen taþlarla
þaþtýk alýk alýk bakan gözlerle
çok kötü
bir esintiyi bekleyip de dururuz bu günlerde
kancýk mý kancýk yapýsý ile
içimiz dýþýmýz hep Çýfýt tohumu dolu
yüreðimizi hoplatýyorlar varlýklarýyla
sanki kýsmetimizmiþ gibi
kor bir ateþten
bir gömlek giydirdiler üstümüze
sardýlar sinsice daðlarýný taþlarýný
öz vatanýmýzýn
kefen sizce gömülüyoruz iþte
iblisçe çöktüler haçlý dalkavukluðuyla
ezelden beri bu bahtý kara topraklara
uyu yavrum uyu diye diye…
(28.12.2016) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!