Beni Anlamaya Çalışmayın
Beni anlamaya çalýþmayýn alimler.
Ben gözlerde iris,kainatta noktayým.
Bulamadý daha çaresini ilimler,
Bazan padiþahým tahta,bazan oktayým...
Cismim yok,rengim hep afakýn rengi gibi.
Bazan tunçlaþýrým güneþin dengi gibi.
Yüreklerde oynaþýrým bir çengi gibi.
Keza bu sýralar masivada yoktayým.
Adýmý kim koydu,unuttum ,unuturum.
Toprak benimle doydu,ararsam bulurum.
Ne müselman ne isevi,kanlý tekfurum.
Denize hasretim, yakamozda çoktayým...
Bihaberim sessiz gecede umudum sen.
Ney sesine katarsýn,peþiman ud’’u sen.
Þiir,akgüvercin ise dili dudu sen.
Yok belleme gaybý, berzahta bir doktayým.
Ne alimdeyim ne onla doyar yüreðim.
Masivayý cümle renge boyar yüreðim.
Bent vurulmuþ kýyýlarýn oyar yüreðim.
Yine sen cümlesin, ben suskusu noktayým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.