KİM BİLİR

Her gün batýmýnda kim bilir yüreðinde
Kaç güneþ daha doðacak kim bilir..
Yokluðun bir dað gibi büyüyor içimdeki hasretin
Bir o kadarda sensiz yalnýz.
Ve bir o kadar sessiz yetim gözlerim

Tarifsiz yalnýzlýklar çekse de yüreðim
Seni hayalim de saklarým
Seni sen yapan gülüþün ile avunurum
Manalý manasýz sýzlar yüreðim
Yokluðunda kaç hayal daha kuracaðým

Kaç yýl daha gurbetinde kalacaðým
Hem öksüz hem yetim olacaðým
Ne yarim olacak ne de yaram bileceðim biri
Seni sevmek belki de tek düþüm
Üstelik düþümde de seni görmüþüm

Ey nazlý nazlý yürüyen selvi boylu yarim
Ýnce ince incitip gitsen de
Ýçten içe hep sevdim seni
Özlem çeksem de uzakta bir yerde
Yüreðimden ince ince parçalar kopar.

Kimse bilmez duymaz ama içten içe kýyamet kopar.
Ellerimde resmin gözlerimde yaþlar.
Ben böyle tükendim yokluðunda
Ýnce ince incitmeden þiirlerde anlattýðým sen
Kýrýlganlýðýmýn dilidir sana özlemim

Belki de nefrettir bir nebze gidiþin
Þiirlerim de senin gibi ne sevdiði belli ne sevmediði.
Bakýþlarýmda Sözlerimde manasýz tüken din bende
Yüreðimde öldün bilki. ..

Sosyal Medyada Paylaşın: