SON DEMLERİM

Son demlerim içimde sessiz sakin
Durmaya çalýþan duygularla savaþýyorum kendi dünyamda
Aklýmdan geçenler beni acýtýyor.
Her gün gel git býrakýyorsun avuçlarýma
Her yaným Kýrýlýp dökülüyor
Ýçimde bir þeyler Kayboluyor sana dair.

Seni acýtan beni öldürüyor biliyor musun
Kendimi sana kanýtlamaktan yoruldum inan
Seni seviyorum diyemeden
Senli baþlayan cümleleri bile kuramýyorum yüreðimde
Son demlerimi yaþýyorum yüreðimdeki seni
Sensiz yaþatýyorum diyemiyorum biliyor musun

Aslýnda ne piþmaným ne de pes ediyorum
Kabul ediyorum aþktan kaçtýkça sana dönüyorum
Sadece ben kendimi kaybettikçe seni kaybediyorum
Kaç umut eskittim bu sokak aralarýnda, bir bilsen
Her umudun tükeniþinde her bitti dediðinde
Her arkaný dönüp gidiþinde
Halimi görseydin belki utanýrdýn sözlerinden

Gel diyemiyorum geleyim diyemiyorum
Bu kalp denen illet beni bana sorgulatýyor.
Seni sorgulamamasýný nasýl beklerim
Ne sana, ne olanlara Unutamadýðým
Sözlerinin arasýnda kayboluyorum aslýnda
Bir yaným kendini uzak tut diyor
Diðer yaným seninim diye seni zikrediyor.

Ben benimle savaþýr oldum seninle deðil
Kýzgýnlýðým kendime kýrýlmýþlýðým sana
Elbet alýþýrým Biraz alýþtým galiba
Ýki arada bir derede duygularla yaþamaya
Deðiþtim galiba Ýçimdeki seni usul usul siliyorum
Ben seninle son demlerimi yaþýyorum galiba


Sosyal Medyada Paylaşın: