YOLU AŞKTAN SEVGİDEN GEÇENLERE MERHABA
Gönüle düþtü aþkýn yakýcý kor ateþi
Alev alev yaktý kavurdu her zerre ruhu
Sonra geriye kaldý küllerinden harabe
Aþký, sevgiyi yüreðinde hissetmeyen,
Ruhunu, yüreðini riaya, hicrana, býrakan
Vefasýz yüreklere gerçek aþkýn armaðaný olsun
Yolu aþk dan sevgiden geçmeyen
Bilmez yürekli olmanýn hazzýný gücünü
Mahþeri cümbüþü seyreder gibi seyreder
Meydanlarda bürünür binbir maskeye
Tek derdi yüreklerde býraktýðý yalancý bahadýr
Farketmez gerçek yüzündeki utanç duvarýný
Bilmez ki kendini kendi yapan var eden
Baþka baþka yüreklerde ki yürek deðil
Kendi bedeninde barýndýrdýðý yürekdir
Yüreði yürek yapan da ne para ne makam
Yüreði yürek yapan içinde yanýp tutuþan
Vicdanýn, merhametin asil heybetidir..
Sevginin aþkýn zerresinin yandýðý yürekte
Ne kin, ne nefret, ne riya, ne ihanet... barýnýr
O yürekler bilir ki sevgi aþk onlara verilmiþ
Cenab-ý Allah’in bu dünyada ki en büyük lütfudur
Bu yüzden aðýzda sakýz yapmaz yürekte hisseder
Sadece ve sadece bu ulvi duygularý yaþar, yaþatýr
Ankara 27.12.2016 P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.