Gülümse...! Bir Varmış Bir Yokmuş
Ömrümden neler alýp neler verdin vefasýz yýllar
Kimi zaman gökyüzünden Güneþin sýcaklýðýný
Kimi zaman yeryüzünden topraðýn kokusunu
Ruhuma, yüreðime ektin hiç tereddüt etmeden
Sonra döndün dedin ki,
"Verdiklerim, aldýklarým sana sunulan yaþam
Isyan etmeden yaþaya/ta bildiðin kadar, yaþa þükret"
Sevgiden yoksun, sevgisizliðin kol gezdiði
Yüreðimin pare pare olmuþ ýslak kaldýrýmlarýnda
Geleceðe dair kurduðum düþlerime umutlarý kararken
Geceleri gaz lambasýnýn ýþýðýnda sýðýndýðým
Birbirinden renkli ýþýk saçan kitaplarým ise
Karanlýk günlerden aydýnlýk günleri muþtuladý
Ömrüme biçtiðin yaþamýn tozlu kirli raflarýna
Hak ettiðim ama hiç bir zaman yakalayamadýðým
Bir avuç mutluluðu huzuru yakalamak için
Yoluma býkmadan usanmadan acýmadan serptiðin
Kan revan içinde kalýp acýsýný yüreðim de hissettiðim
Çakýl taþlarýna inat dimdik ödün vermeden yürüdüm
Yeryüzünden gökyüzüne uzanan yolculuðun son deminde
Biçtiðin yaþama herkese, herþeye inat gülümsüyorum
Þimdi benim de, bana biçtiðin yaþama bir çift sözüm var
Yýllar bir þeyi unuttun, yaþamak da yaþatmak da
Bir varmýþ, bir yokmuþla biter
Kimi bu dünyayý gelir bu dünyayý yaþar her þeyi unutur
Kimi bu dünyayý gelir bu dünyayý yaþarken Ahretini hazýrlar
Sonun da yaþananlar da yaþatýlanlar da Allah’ýn ikrarýyla
Insanoðluna iki cihanda Cenneti yada Cehennemi muþtular
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.