KÜN FEYEKUN
gitmek mi derdin
öyleyse git
varsay ki Zühre yýldýzýný ben söndürdüm gözlerinde
kýzýlýmsý saçlarýn kamçýlarken tenimi
bedbin gülüþleri ben býraktým dudaðýna
varsay ki
adaklar adamadým mihrine
öyleyse
eyvahlý keþkeler olmadan diline pelesenk
gel de vazgeç hicrandan
bakma bedenlerimiz ayrý
ve
çok ta uzaðýz
hele bir kün feyekun de
iki ayrý bedende tek ruh oluruz
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.