Bilirim ki... Hicran içindesin Kendi içinde mahzun olan kedersin Hissedersin ve fakat söyleyemezsin, sabrý seçersin Kaygý ve endiþeler içinde yalnýzlýk rýhtýmýna gitmek için beklersin Niçin nedenlere inmezsin, kendine güvenmek için bilgi ve görgüyü ihmal edersin Korkularýn eþiðinde nasýl ümitlenirsin, iradani esir eden korkularýnla yüzleþmek istemezsin Her ne yaþanmýþ ve izleri kalmýþsa veya hevesler için ukde olan arzuysa içinde boðulma, umudun ne olduðunu anla
Benim... Hiç oyuncaðým olmadý Arkadaþlarýmda görünce içim yanardý Anneme, babama söylesem de aldýrmazlardý Ondan daha çok geçim derdiyle uðraþmak onlarý yorardý Tek göz odada yaþardýk, hiç ses çýkartamazdýk, anneannem kýzardý Annem beþ günlükken anasýz kalmýþ bir zavallýydý, babam ise saf bir insandý Sanki gücün sahiplerinin emir kulu olmak için yaþarlardý, yoksa evden atýlmalarý andý
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.