Sine-i Millet

Sine-ý Millet

Çýplak kalan, örtü nedir bilmeyen
Sürekli kanayan, kanadýkça üþüyen,
Üsüdükçe sürekli tokat vurulan yüreðine,
Ýçinde hapsettiði binbir çeþit tohumlar
Yýllarýn vurdumduymaz yorgunluðuna inat
En afillisinden Urban olmuþtu...

Güz sancýlarý bitip tükenmek bilmese de
Çocukluðun en görkemli masumiyetin de
Barýnak olan umutlarýna, hayallerine...
Gem vuramazdý takýlan hiç bir maske,
O ki
Gülüþlerine, gülün kýrmýzý beyaz tomurcuðunu
Gözlerine, hakikatin ulvi kutsal bembeyaz ýþýðýný
Düþüncelerine, gökyüzünün masmavi derinliðini
Yüreðine, vicdanýn onurlu rütbesi niþan yapmýþtý


Hercai, hicran dolu yýkýk dökük virane duygular
Göðüs kafesini daraltýp nefes aldýrmadan
Kar tufan koparsa da Sine-i Millet de

Biliyordu ki
Yürekler de yanan, yandýkça
Yürekleri kýzýl kor aleve çeviren aþk ateþi...
Doðacak bebeklerin, aydýnlýk masumiyetin de
Vucu bulup,
Çorak nasýr tutmuþ toprak olan yüreklere
Saðnak yaðmurlar gibi dur durak bilmeden
Abu Hayat olarak eniden yeniden yaðacaktý...!!!

13.12.2016 Ankara Pýnar ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: