Ardýnda Kanayan sabahlar býrakýyor Gün dediðin. Çocuklarýn çýðlýklarýyla geliyor Yarýn.
Yirmi birinci yüz yýl Bunca ateþ Bunca kül Bunca duman
Kendini yadsýyan bir dili var Ýnsanlýðýn Yeni dar Yeri dar Ve Hiç oyuna katýlmýyor Sevgi Barýþ Az gülümseme Çokça gözyaþý.
Taþ adamlar sýralanmýþ Her yere Duyarý duymuyor Saðýr ededi -bu çýðlýklar çocuklarýn- Göreni görmüyor ama -bu aðýtlar analarýn- Soraný Sormuyor lal -gidenler körpe fidan Ýncecik bir dal-
Bu savaþlar Resimlerden bir þeyler çalýyor habire Bir gülüþ -çocukça Adý kayýtlý deðil þenliklerde- Bir tatlý söz -þiirsi Bayramlar uzak gönüllerden- Bir dokunuþ.
Ardýnda Kanayan sabahlar býrakýyor Gün dediðin Çocuklarýn çýðlýklarýyla geliyor Yarýn.
26/12/2016 ödemiþ gün
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.