Şimdi Hatırlama Sırası Sende

Herþey þair’in dediði gibiydi aslýnda;
"Kimse vazgeçilmez deðil, vazgeçmeyi bilmeyen sensin..."
Ben unuttum sevgili, þimdi hatýrlama sýrasý sende...

Bugün seninle son kez çýktým dýþarýya
Seninle gezdiðimiz sokaklardan hatýralarýný toplamak için
Ýndim
Kadýköy sahilinde sahipsiz býraktýðýn beni aldým
Sonra
Üsküdar’a geçtim
Bizi izledim kýz kulesine karþý oturmuþuz çekirdek çitliyorduk
Yaklaþtým seni hayallerimden aldým
Evet soðuk oldu  termometre 39 u gösterirken kirpik uçlarýmdan ayak týrnaklarýma kadar üþüdüm
Lakin yemin ettim
Bende sana dair hiçbir þey býrakmayacaðýma
Seninle en sevdiðimiz þeyi tek baþýma yaptým
Martýlara simit attým
Simitle birlikte yaþadýðýmýz onca güzel þeyi söküp attým bir bir hepsini yüreðimden

Bana bahþetmediðin o sevgiyi baþkasýn da bulmaya gidiyorum.
Geri dönüþüm olmayacak. Ne sana, nede yokluðun da kendimi dört duvara sýkýþtýrýp da dinlediðim o þarkýlara...
Sezen’lere
Yýldýz’lara
Þebnem’lere
Ahmet’lere
Nurettin’lere
Cem’lere

Artýk onlar da seni anlatmayacak bana.
Okuduðum kitaplarda.
Osman Kaçmaz’ýn Tiyatro oyunlarýnda güldürdüðü yanak aðrýlarý da
Çamlýca tepesinden bakarken
Seni görmeyeceðim Ýstanbul’un hiç bir yerinde

Seni terk ettim
Evet haklýydýn. "Vazgeçersin" diyordun.
Diyordun çünkü öylesine bir aþk’a karþýlýk verme gücünü hiçbir zaman bulamadýn kendinde.
Nasýl da biliyordun kendini.

Sana bir teþekkürü borç bilirim bu hayatta. Çünkü acýndan çok malzeme çýktý bana.
Bak seni sevdiðim kadar bir baþkasýný severim demiyorum,  fakat kimse de seni benim kadar sevemeyecek bunu çok iyi bil’iyorum.
Bunlarý sana birkez daha anlatmak için yazmadým.
Sadece içimde ki yangýnýn tamamen söndüðünü bil istedim.
Artýk ben bu sokaklarda sevdasýný yitirmiþ o küçük çocuðu oynamýyorum.
Bugün sondu,býraktýðýn þeylerle büyüdüm..

Verdiðin acýya,
Veremediðin sevgiye,
Hayalini baþucuma koyup da uykusuz kaldýðým gecelere,
Ve benden aldýðýn herþeye,
Senle gezmeyi düþündüðümüz yerlere,
Yaðmur da þemsiyeni benle paylaþmayýþýna,
Düþünü kurduðumuz çocuklarý benden alýþýna,
Hepsine Eyvallah.

A. Haluk Fidan

Sosyal Medyada Paylaşın: