DÜNYANIN ÇİVİSİ ÇIKMIŞ
DÜNYANIN ÇÝVÝSÝ ÇIKMIÞ
Acý, ey insanlýk, acýdýr terör
Gencecik canlara kýyamadýðým
Zehre döndü yaþam, dar vakitler kör
Kýnalý kuzular, doyamadýðým.
Anadolu’m, sensin kaným topraðým
Sende dalgalarýn asil bayraðým
Sana feda caným, özüm varlýðým
Doya doya murat alamadýðým.
Bir acý coðrafya, karýn tokluðu
Hal halden anlamaz, bilmez yokluðu
Baðrýnda bombalar ateþ yaktýðý!
Can kaybýna önlem alamadýðým.
Ararým dostluðun gül bahçesini
Sorarým en uçta dil, lehçesini
Bilemem kim çalmýþ halk neþesini
Muhabbet balýný bulamadýðým.
Güldamlasý der ki; çaresiz kaldým
‘Dünyanýn çivisi çýkmýþ’, vay gönlüm
Ýnsanlýk adýna gün be gün öldüm
Can cana umuda gülemediðim.
Gülþen Þenderin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.