MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bizim koğuş
Kursadcercen

Bizim koğuş







Koðuþ doldu hýncahýnç
ranzada iki çiçek yatýyor,açmamýþ daha
duvarlarda posterler
yýllar hala bizi gösteriyor
nesiller halinde sürümüz devam ediyor
bir gençlik ki kaldý bir devirde
hemen dolabýn arkasýnda saklý emanetler
gardiyan gelir þimdi elinde tepsiyle
iki top ekmek
iki sýkýmlýk limon
yarým tas çorba





neþet sazýnda bir þeyler karýþtýrýyor
telleri arasýnda geziyor ayaklarý
sessiz mi sessiz
kimseyle konuþmuyor
70’ler 80’ler 90’lar eriyor öylece
düþlüyoruz hep beraber
yuvarlak bir masanýn etrafýnda
sarý çizgilerin üzerine siyah bir örtüyle
herkesin kafasýnda birileri var
burada deðilmiþ gibi
yaþýyoruz





bizim koðuþ doldu hýncahýnç
hatta inanýr mýsýnýz sýðmýyoruz bile
ekrem iki kiþilik volta atýyor þu daracýkta
aðabeyler çekiyor tesbihleri 33’lük
çoðalýyoruz durmadan
iki çiçek büyüyor ranzada,güneþ görmeden
suluyoruz,suluyoruz sevgiyle
güneþ doðuyor biliyoruz
hatta daha da fazlasýný
anneler,kadýnlar,bebeler de ölüyordur þimdi
gardiyan tekrar yaklaþýyor
ayak seslerini ezberime kazýdým
saðlam basarsa yere yemek getiriyor
toz kondurmuyorsa yeni çiçekler geliyor
hep söyledim susmadan
burada çiçekler çorbayla büyümüyor





yine akþam indi bizim koðuþa
göz gözü görmüyor.














’Aralýk
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.