Kapalý koynun
damgalý güller çýkýyor dikensiz
ulaþýlmaz mý kýlýnýyorsun böyle
peyderpey korkuyorum
pervasýzca dönüyor bu pervane
soðuk,sadece bize yakýþýyor gibi
rüzgar,görünmüyor
hakikat burada
adýn ve kokun
bir çok þeyi anýmsatýyor ayný anda
seni bekliyorum,ellerim cebimde
girift bir sýnýr boyunda
çok mu küçüðüm bu geniþ topraða
su tutmaz çiçekler
belki de bundan çýplak aðaçlar
eteklerine yapýþýr kerpiç evler
saçý yeni kesilmiþ baþaklar
kaçmasýný beceremeyen köy tavuðu
gözleriyle karþýlayan karabaþ
aðlamaklý bir traktör
oldukça uzakta içimizden
boynumda bir buðu gibi
ýslak ýslak
soluk soluk yaklaþýyorsun
etrafýmýzda dönüyor rüzgar
güneþi izler gibi bekliyorum
birazdan burada doðacak hakikat
korkuyu beklerken ýþýklar mý kapanýr hep
kim söndürür böyle içimizi
yerden seker toz..
üstümüze yapýþmadan iner
ayak sesleri çoðalýyor
heyecanlanýyorum
sen deðilsin
kimse korkutamaz beni
bir sürü,bin çehre
benzemiyorsun kimseye.
’Aralýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Minik akordiyon Trım trak